Sonja van der Burg
Sonja van der Burg
In mijn werk spelen nieuwsgierigheid, betekenisgeving, samenwerking en presenteren een cruciale rol.
De natuur en mens zijn regelmatig terugkerende onderwerpen waarbij soms naar historische en politieke context gerefereerd wordt. In alle situaties zoek ik voor mezelf naar het moment van verrassing. Wil ik dat wat op dat moment ontstaat laten gebeuren om iedere keer opnieuw verwonderd te zijn over hoe het verhaal van het leven zich ontwikkelt. Zowel in de ontmoeting met potlood, pen, penseel, stof, naald en wat voor materiaal maar voor handen is.
Hoe ben je begonnen met textiel als medium voor je kunst? En wanneer was dat?
- Aanvankelijk werkte ik veel met acryl op papier. Vanwege vervoerproblemen ben ik rond 1985/86 begonnen met het maken van ‘shields’. Ik schilderde op gekleurde katoenen stof met zeemleer aan rondhout, soms aangevuld met gevlochten stof, kralen en veren. Hierop volgde een periode van schilderen met olieverf tot ik in 2016 met een burn-out thuis kwam te zitten en me moest beperken tot klein werk. Ik had een verzameling katoenen zakdoeken en borduurgarens waarmee ik besloot ‘iets’ te gaan doen. Dat werden 21 geborduurde portretten van kunstenaressen. Met hun naam, en enkele voorbeelden van hun werk. Het geheel had de titel ‘A moonlit cloud of rays’.
Waar werk je op dit moment aan?
- Ik werk meestal aan meerdere werken tegelijk. Soms zijn er deadlines, die gaan dan voor. Nu is dat een samenwerkingsproject met Susan de Kruiff voor de expositie The Roaring Twenties in september in Pulchri Studio, Den Haag.
Wat is je opleiding?
- Aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag volgde ik de opleiding NXI. Die bestaat nu niet meer, dat werd Monumentaal Textiel en nu Textiel & Mode geworden.
Wat is je inspiratiebron?
- Veelal alledaagse situaties, emoties, teksten die ik in de haast verkeerd lees en me aan het denken zetten, dromen. In mijn werk zijn mensfiguren, natuur en teksten te vinden.
Wie zijn je voorbeelden?
- Ik hou van de puurheid van Matisse en Brancusi. De diversiteit van Annette Messager, de krachtige beelden van Louise Bourgeois en de vrijheid van Dada. Maar op textielgebied ligt de inspiratiebron wellicht heel onbewust bij de schorten die mijn moeder borduurde van het dagelijks leven in Jappenkamp. Mijn werk is net zo verhalend en kan moeiteloos overgaan van de micro- in de macrokosmos en omgekeerd.
Wat zijn je favoriete technieken?
- Regelmatig laat ik van borduurwerken kaarten maken waar ik dan weer op doorborduur. Soms laat ik ze op stof drukken en werk daar op door. De vrijheid die dit ‘doorborduren’ me geeft doet me goed. Naast het borduren op stof en kaarten ga ik ook graag door op foto’s die ik ooit heb gemaakt en niet door de selectie zijn gekomen om op te nemen in een fotoboek.
Hoe heeft je werk zich ontwikkeld?
- Van de zakdoekjes ben ik groter gaan werken aan een portret van (Rena) Netjes, gemaakt van plastic afval op een anti-slipmat geborduurd. Geborduurde bloemen op zakdoekjes werden weer verknipt en herschikt. Alles veel op gekregen lappen en met garens van de kringloop. Nog steeds ga ik uit van rijgsteken waar ik figuren van maak met incidenteel festonsteken. Door het combineren van de diverse materialen noem ik het werk steeds vaker ‘borduurcollages’.
Aan welk werk ben je gehecht en waarom?
- Eigenlijk altijd het werk waar ik op dat moment mee bezig ben omdat ik nieuwsgierig ben hoe het zich zal ontwikkelen.
Waar kan ik nog meer werk van je zien? Website, facebook, instagram?
Helene de Ridder
Adinka Tellegen