Hanneke van Broekhoven

Hanneke van Broekhoven

Hanneke van Broekhoven:

Mijn textiele figuren groeien langzaam, steekje voor steekje. Het is meditatief om te doen. Daardoor ontstaat helderheid in mijn hoofd. Ik heb bij aanvang een beeld voor ogen dat nog niet vastomlijnd is. Het kan samenhangen met een persoonlijke ervaring, iets dat belangrijk is geweest voor mijn ontwikkeling.

 

Hoe ben je begonnen met textiel als medium voor je kunst? En wanneer was dat?

  • Het thema van een groepsexpositie – ‘Over de grens’ – bracht me op het idee om met textiel te gaan werken. Ik wilde laten zien hoe kwetsbaar de grens tussen de binnen- en buitenwereld is, en koos voor het doorlatende kaasdoek. Het verraste me hoe goed ik daarmee vingerkootjes en rimpeltjes kon vormen, zo fragiel en met menselijke rafelrandjes. De expositie was in 2015, in het Duitse grensplaatsje Kranenburg, en sindsdien ben ik met textiel blijven werken, vaak in combinatie met staal.

Waar werk je op dit moment aan?

  • Hybride figuren met kenmerken van vogels, planten, mensen en machines. En af en toe maak ik een kop.

Wat is je opleiding?

  • Ik ben afgestudeerd aan de Universiteit Utrecht met de specialisatie Moderne Westerse Letterkunde. Naast studie en werk heb ik vooral cursussen portret- en modeltekenen gevolgd. Later heb ik een soort bijscholing gedaan bij ArtEZ in Arnhem. De naaitechnieken heb ik bij mijn moeder afgekeken.
Hanneke van Broekhoven

Wat is je inspiratiebron?

  • Ik werk vanuit mijn eigen emoties en ervaringen. De boeddhistische filosofie leert mij om alles in een breder perspectief te plaatsen. Thema’s als non-dualisme, transformatie en vergankelijkheid sijpelen door in mijn werk.

Wie zijn je voorbeelden?

  • Ik heb heel veel voorbeelden om allemaal verschillende redenen. De portretten van Alice Neel, waarin ze delen schetsmatig houdt en die van Chaim Soutine: vol liefde en compassie. Verder het geduldige stikwerk van Willemien de Villiers, de vrolijke, hybride monsters van Jeroen Bosch, de krachtige spiritualiteit van Antony Gormley… En natuurlijk Louise Bourgeois: niet alleen omdat ze beelden maakte van textiel, maar ook omdat ze vanuit haar emotie werkte.

).

Wat zijn je favoriete technieken?

  • Naaien met de hand, verven met thee en roest. Vaak combineer ik textiel met staal. Ik kan niet bijzonder goed lassen maar ik doe het graag en metaal geeft stevigheid.

Hoe heeft je werk zich ontwikkeld?

  • De eerste werken die ik met textiel maakte hadden een heel persoonlijk thema, later heeft mijn blik zich meer verbreed. Aanvankelijk werkte ik alleen met kaasdoek, geverfd met thee. Nu gebruik ik verschillende stoffen in allerlei kleuren.
Hanneke van Broekhoven

Aan welk werk ben je gehecht en waarom?

  • Aan ‘Say no Evil’, omdat het zo’n krachtige weergave is van mijn eigen ervaring en anderen zich er ook ik herkennen en erdoor geraakt worden. Dat heeft mooie gesprekken opgeleverd.

Welke tips heb je voor andere kunstenaars?

  • Maak in de eerste plaats iets voor jezelf en niet om anderen te behagen.
  • Als je halverwege het creatieve proces het gevoel krijgt dat het niks wordt, neem dat dan serieus. Geef niet op en ga ook niet stug door met je oorspronkelijke plan. Na wat contemplatie en experiment kom je erachter wat je dwars zit en hoe je het wilt veranderen. Soms kom je dan op iets wat je tevoren niet had kunnen bedenken.
Hanneke van Broekhoven

Waar kan ik nog meer werk van je zien? Website, facebook, instagram?

Hanneke van Broekhoven