Mathilde Hemmes

Mathilde Hemmes

Mathilde Hemmes werkte tot haar 40e als verloskundige. Zij maakte veel geboortes mee, maar werd ook regelmatig geconfronteerd met de dood. Haar fascinatie als kunstenares met dood,  machteloosheid en vergankelijkheid heeft niet alleen betrekking op haar ervaringen in de verloskunde maar ook op haar eigen leven.

Hoe ben je begonnen met textiel als medium voor je kunst? En wanneer was dat?

  • Mijn oma en moeder gaven beiden handwerkles, nuttige handwerken dus.
  • Zelf ben ik zonder les begonnen op de trapnaaimachine van mijn moeder met het naaien van een levensgrote pop toen ik 12 jaar was. En daarna maakte ik mijn eigen kleren en gekke sieraden. In die tijd leerde ik mezelf ook spinnen en verven en weven enzo.
  • Veel later op de kunstacademie was helemaal geen aandacht voor textielkunst, maar gebruikte ik het als vanzelf op verschillende momenten toch.

Wat is je opleiding?

  • Na al mijn creatieve middelbare-schooljaren, kwam het niet in mij op om naar de kunstacademie te gaan, omdat ik iets nuttigs moest doen van mezelf. Zo heb ik eerst ruim 18 jaar als verloskundige gewerkt voordat ik in 2001 toch naar kunstacademie Minerva in Groningen ging. In 2005 won ik de academieprijs voor autonoom beeldende kunst met video en ruimtelijk werk, waaronder mijn babyjasje van kuikentjesbont.
Mathilde Hemmes

Wat is je inspiratiebron?

  • Seks, geboorte en dood:)

Hoe heeft je werk zich ontwikkeld?

  • Eigenlijk ben ik vooral een conceptueel kunstenaar en zoek ik materiaal dat past bij wat ik wil uitdrukken. Op de academie ging mijn werk vooral over machteloosheid en dood en zo kwam ik onverwacht uit bij video-kunst omdat dat mij bij uitstek de mogelijkheid bood om op de grens van leven en dood te balanceren. En leerde ik prepareren van dieren: jong, schattig en dood.
  • Later bleek mijn werk meer over mijn eigen ouder worden en vergankelijkheid te gaan.
Mathilde Hemmes
  • Toen ik oma werd was ik zo heerlijk als vanouds weer aan het naaien voor de baby, dat tijdens het binnenste buiten draaien van naaiwerk mijn idee voor het beeld O…ma! ontstond. En sindsdien ontstaat het ene na het andere beeld van textiel in 2-D en 3-D.

Waar werk je op dit moment aan?

  • Deze nieuwe textiele werken krijgen als titel ‘Groei’  bij mijn komende solo-expositie. Groei klinkt fijn, maar is dat niet altijd.

Wie zijn je voorbeelden?

  • Voorbeelden zijn een beetje lastig, omdat je daar vooral niet teveel op wilt lijken…maar ik word enthousiast van prikkelende, spannende of ontroerende kunst, zoals bijvoorbeeld Berlinde De Bruyckere, Iris Eichenberg of de vaginabroeken van Janelle Monáe.
Mathilde Hemmes

Wat zijn je favoriete technieken?

  • Naaien met de hand of machine, vrij borduren met de machine. En voor mezelf vind ik spinnen en breien en haken heerlijk. Ik merk dat ik met mijn huidige sculpturen vooral geniet van wat textiel kan bieden met glans, plooien, stretch en organische gelijkenissen.

Aan welk werk ben je gehecht en waarom?

  • Voor mij blijft het babyjasje wel heel bijzonder. Dat heeft me maanden gekost om de eendagskuikens zelf te prepareren en aan elkaar te naaien en dat was zulk fijn priegelwerk dat me dat nu ook niet meer zou lukken.

Welke tips heb je voor andere kunstenaars?

  • Minerva vroeg mij eens voor een gastles als tegenhanger van een zeer commercieel werkende schilder. Mijn kunst verkoopt namelijk (nog?) vrijwel niet. Toch krijg ik erkenning en heb ik op mooie plekken mogen exposeren. Mijn werk roept over het algemeen heftige reacties op, waaronder ook haat-mail in die tijd. Die studenten waren toen verbaasd dat ik toch zulke kunst bleef maken en dachten dat ik beter met mijn sieraden door kon gaan. Toch is mijn tip – vooral ook aan mijzelf – blijf kunst maken vanuit je eigen fascinaties.
Mathilde Hemmes