Wie zijn je voorbeelden?

• Louise Bourgeois en Barbara Hepworth vind ik, vanaf de middelbare school al, zeer boeiend. Vanwege de twee uitersten: beeldende verhalen en abstractie.

Wat inspireert jou? Heb je een hoofdthema?

• Het dagelijkse leven is mijn uitgangspunt in al zijn, schijnbare, eenvoud: de herinneringen, het gevoel en de kwetsbaarheid van het moment. De mens staat centraal. Zowel letterlijk: het lichaam en lichaamsdelen, als figuurlijk: de taal en momenten uit de levenscyclus. Het is, natuurlijk, vanuit mijn oogpunt, maar ik probeer een beeld te vinden / een verhaal te vertellen waar de kijker zelf weer mee verder kan. Simpel gezegd: ”Ik verzamel woorden en beelden, daarmee reis ik in mijn hoofd en maak nieuwe beelden van textiel”

Hoe heeft je werk zich ontwikkeld?

• In het begin heb ik vooral veel gevilt, maar toen dat fysiek te zwaar werd, ben ik steeds meer gaan naaien. Voor mij is dat een natuurlijk verloop geweest, het werk werd steeds lichter en transparanter, passend bij “de verhalen en de beelden”. Daarna kwam de borduurmachine erbij, die kan wat “basis”-naaiwerk voor mij doen. Ze is mijn “assistente Marie”. Toen mijn werk transparanter en daarmee kwetsbaarder werd, kwam er ook steeds meer glas bij. Glas beschermt, maar is zelf ook kwetsbaar.
• Mijn werk is beeldend, maar soms is de “drager” een sjaal, ketting, jas ed. Ik kies niet voor één bepaalde vorm of kleur. Het dient zich aan bij het verhaal dat ik wil vertellen. In golfbewegingen komen bepaalde thema’s of materialen of kleuren weer terug in mijn werk… soms zit er jaren tussen…. Dat verrast mijzelf dan ook weer.
• Ik werk altijd maar een korte tijd, meerdere keren per dag, elke dag. Dat maakt dat ik niet in een soort flow terecht kom, maar wel dat ik tussentijds er over denken kan en de ontwikkeling in ogenschouw kan nemen. Uiteindelijk komt er dan toch weer af. En, waarschijnlijk ook omdat ik het fijn vind als dat traject niet te lang duurt, maak ik vaak kleiner werk in series.