het experiment Groepsthema

F L O X D E N H A R T O G J A G E R

Soms krijg je echt heel verrassende dingen te zien als je mensen een opdracht geeft. Dat gebeurde toen ik de redactieleden va Quiltnieuws vroeg een klein quiltje te maken met als thema ‘Thuis’. Natuurlijk werd er van te voren veel geklaagd en gezucht, maar zeg nou zelf: het resultaat is om trots op te zijn!

Met het thema ‘Thuis’ kun je alle kanten op, zo blijkt uit het ingeleverde werk. Er kwamen bij velen van ons mooie jeugdherinneringen naar boven. Anderen concentreerden zich op hun droomhuis of dachten met weemoed terug aan het huis dat net verkocht was. Voor weer anderen staat hun eigen gezin in het middelpunt.
Zo zijn de quiltjes heel afwisselend geworden. Een leuke bijkomstigheid waren de verhalen, die ieder bij haar quiltje vertelde, en de herkenning… ach ja, dat hadden wij ook. Bij mij kwamen bij het verhaal van Leny herinneringen aan het gebreide zwempakje naar boven dat de hele familie gedragen heeft, van oudste tot jongste neef en hopelijk na al die tijd – het moet zeker een jaar of 15 in gebruik zijn geweest – in de prullenbak beland is, want ooooh wat kriebelde dat aan je billen! Een dergelijke opdracht is dus een aardige manier om elkaar beter te leren kennen en omdat we dat aan u niet willen onthouden, bij deze alle verhalen van de redactieleden.

Margriet van de Kracht

‘Mijn eigen pad’ Margriet van de Kracht

Ik ben opgegroeid aan de rand van de Posbank te Rheden, vandaar al de kleuren van het bos. Dit deel heb ik gemeanderd om aan te geven dat ik toch wel zorgeloos mijn eigen pad heb bewandeld. Daarnaast heb ik veel gezeild op de recreatieplas Rhederlaag. Het stukje elastiek staat voor de operatie aan mijn rug op mijn 14e. Ik heb toen drie maanden in een gipskorset gelegen en daarna heb ik nog enige maanden in een korset gelopen dat je aan de voorkant met veters moest  dichtsnoeren. Het had dezelfde kleur en aan de voorkant was het dezelfde soort stof als van het stukje elastiek dat in het quiltje verwerkt is. Rechtsboven heb ik een stukje plastic met allerlei draadjes vastgemaakt om aan te geven dat ik altijd met van alles aan het knutselen was.

Leny de Jong

‘Lastig, maar verrassend’ Leny de Jong

Een quiltje maken met het onderwerp ‘thuis’. Dat leek me een lastig thema, maar het werd een verrassende en positieve zoektocht. Over het resultaat kan en mag verschillend worden gedacht. Allereerst wierp ik me op de fotoalbums. Toen wist ik weer hoe mijn vader ons op mooie zaterdagmiddagen naar het strandje roeide en hoe ik daar genoot met het door mijn moeder gebreide zwempak aan, donkerrood met een wit scheepje erop gemaasd. Via de naaimand kwam ik bij de breidoos, die nog resten donkerrood opleverde en ook nog jaegerwol. Onmiddellijk was er de associatie met borstrokken. Op zolder vond ik er nog een paar op poppenformaat, net als een mooi rokje ook weer in die rode kleur. Lakentjes met kantjes, een jasje en kousjes. Wat een prachtig, met zorg gemaakt werk, wat een herinneringen!

Monique van Irsel [hoofdredacteur]

Als ik terug denk aan vroeger, thuis, denk ik aan de ruimte om me heen, de vrijheid, dicht bij de natuur. Het leven was verwonderlijk en vanzelfsprekend, maar vooral mooi.

Monique van Irsel

Nanda Lijding

‘My home is my castle’ Nanda Lijding

Met het thema ‘Thuis’ kun je alle kanten op: herinneringen aan je thuis van vroeger, maar ook je eigen huis van nu. Alle materialen mogen. En wel graag met de zelfgeverfde stof van een workshop die Annette Jeukens de redactie gaf. Ik ben uitgegaan van de zelfgeverfde en zelfbestempelde stof en zag daar al gauw muren en dakpannen in. Dus werd het mijn eigen huis [nee, niet levensecht, ik woon in een wit huis]. Omdat ik het zo saai vond heb ik een grote knalroze vilten bloem [van een verpakking] toegevoegd en veel glazen kraaltjes. Ik heb machinaal gequilt. Leuk om te zien hoe verschillend alle quiltjes zijn geworden.

En ja, dit artikel werd lang geleden eerder gepubliceerd in Quiltnieuws.
Het copyright heb ik nooit overgedragen en ligt dus bij Flox den Hartog Jager.

Flox den Hartog Jager

‘Aux bedoines de Merindol les Oliviers, 1971-2005’ Flox den Hartog Jager

In de zomer van 2005 besloot mijn vader dat hij te oud was om naar zijn huis in Frankrijk af te reizen. Het huis dat mijn moeder ontworpen had, dat ze samen gebouwd hadden en waar hij na de dood van moeder nog heel veel jaren heeft mogen verblijven. In het najaar van 2005 haalde ik alle spullen op en nam afscheid van het huis en alle dierbare herinneringen. Ik nam een grote zak met rolletjes stof mee, overblijfsels van werkjes van mijn moeder – een Provençaalse rok, een jurk voor mijn zusje, de bekleding van een stoel waarop iemand ooit een borduurwerk was begonnen, een afgeknipte mouw van Wim’s overhemd, de tot op de draad versleten sprei met de wijnranken, die nog van mijn oudoom was geweest en de ‘bakkertjes’, de stof die mijn moeder had gekocht voor de gordijnen, die er nooit zijn gekomen. Hoewel ik opgelucht was dat het huis was verkocht, droomde ik, toen de volgende zomer en de vakantie in zicht kwamen, alleen nog maar van strak blauwe luchten en gele huizen in de brandende zon…

Ginie Arends

‘Paars paapje’Ginie Arends

De titel verwijst naar de paapjes stoffen, waar ik graag mee werk. Het quiltje verwijst naar de vogelgeluiden van het voorjaar. Als zij weer beginnen te zingen, vangt het buitenleven weer aan. Mijn hele leven ben ik al een buitenmens en dat zal ik ook wel blijven. Het quilten is wel heel belangrijk, maar er is meer in het leven…..

‘De deur naar mijn jeugd’ Erica Kerp

Met dit quiltje heb ik de deur naar mijn jeugd een stukje opengezet. Mijn jeugd ligt in Indonesië en herinneringen zijn verbonden aan geuren en kleuren en warmte; aan mijn oma die eens per week aan de goden offerde en aan mijn moeder die zingend achter de trapnaaimachine de kabaja’s [soort bloes] voor mijn oma borduurde.

Erica Kerp

Netty Rutgers

‘Gouden herinneringen’ Netty Rutgers

Eind jaren zeventig besloot ik om een letterlap te borduren om ons gezinsleven, zoals dat op dat moment was, vast te leggen. De letterlap is nooit afgemaakt en intussen kwam ik in de ban van het quilten. De opdracht van Flox zette me aan het denken. Hoever ga je terug in het verleden, je jeugdjaren thuis met vader, moeder en broertjes/ zusjes of misschien de ‘tienertijd’.

Toen kwam de letterlap weer tevoorschijn en die heb ik ‘verknipt’, met dit quiltje als resultaat. Mijn man elke dag naar kantoor en ’s avonds volleybaltrainer. Ikzelf werkzaam bij de NS en als gediplomeerd zweminstructrice gaf ik zwemles in mijn vrije uren. Vincent een actieve handballer met als grote hobby miniatuurtreintjes. Ernst zou later een goede volleyballer worden en in deze jaren werd daarvoor de grondslag gelegd, maar bovenal was toch gitaarspelen zijn passie, met Queen als idool. Door mijn functie bij NS hadden we allemaal vrij reizen en speelde de trein een grote rol in ons gezin.

Nu ben ik weer alleen: mijn man is overleden, de kinderen getrouwd en ik hoef nog maar af en toe een wasje te draaien. Vroeger stond de wasmachine zelden stil…Maar gouden herinneringen kunnen je, ook als je alleen bent, rijk maken.

‘Allemaal nostalgie!’ Coby Praktiek

Als ik aan de textiel van vroeger thuis denk dan zie ik allerlei handwerktechnieken voor me en de hulpmiddelen die je vaak gebruikte. In die trant heb ik de opdracht ingevuld met een paar soorten handwerk. Knopen waar ik als klein kind graag mee speelde, drukknoopjes en haken-en-ogen en de ouderwetse linnen knopen die aan de slopen zaten. Er was geen ruimte meer voor een breiseltje en een stukje verstelwerk. Het stopwerk heb ik wèl een plaats gegeven in de vorm van het vlechtmatje van de kleuterschool, dat toen echter lang niet zo fleurig was als nu.

Coby Praktiek